Παραλίες
Ολόκληρος ο Νομός Ρεθύμνης διαθέτει όμορφες και καθαρές αμμουδιές - έτσι είναι κι εκείνες της βόρειας ακτής του νομού, στο Κρητικό Πέλαγος. Πάντως πρέπει να ξέρετε πως η θάλασσα είναι ανοιχτή στον βοριά και με δυνατά ρεύματα, οπότε πρέπει να προσέχετε! Η πιο κοντινή, ωραία και οργανωμένη παραλία είναι αυτή που απλώνεται μπροστά στην πόλη του Ρεθύμνου. Αρχίζει από την ανατολική πλευρά της πόλης και φτάνει στη Σκαλέτα. Η αμμώδης παραλία επεκτείνεται στους γειτονικούς οικισμούς Μυσίρια και Πλατανιά, ενώ στο τμήμα της παραλίας μπροστά στον Αδελιανό Κάμπο μπορείτε να κάνετε θαλάσσια σπορ. Στον Πηγιανό Κάμπο σχηματίζονται μερικοί βραχώδεις όρμοι και το μέρος είναι πιο ήσυχο. Στο Σφακάκι με το ψιλό βότσαλο υπάρχουν λίγες ομπρέλες, ενώ στη Σκαλέτα η αμμουδιά είναι πιο στενή με ομπρέλες. Στις παραλίες, σε όλο το μήκος τους, φωλιάζουν θαλάσσιες χελώνες.
Από την πλευρά των Χανίων υπάρχει το Γεράνι, ένας κλειστός όρμος με ψιλό βότσαλο και στο αραξοβόλι του δένουν τις βάρκες. Εκεί θα δείτε και την εκκλησία της Παναγιάς της Καμαριανής στη μικρή αμμουδιά που σχηματίζεται στη σκιά κάθετων βράχων - στο σημείο αυτό μάλιστα η παραλία είναι πιο οικογενειακή. Ο επόμενος κλειστός και αμμώδης όρμος είναι του Βυθού. Συνεχίζοντας θα βρείτε την παραλία Πέτρες, με λίγες ξαπλώστρες και ομπρέλες, η οποία όμως συχνά έχει κύμα. Η παραλία αυτή είναι η προέκταση της Επισκοπής με τη λευκή άμμο, έχει μήκος 3 χλμ. και βαθαίνει απότομα. Είναι οργανωμένη και γύρω της το τοπίο είναι καταπράσινο.
Αξίζει να επισκεφθείτε
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου. Στεγάζεται στο κτίριο που ορθώνεται μπροστά από την κύρια πύλη της Φορτέτζας. θα εντυπωσιαστείτε από τη συλλογή που αποτυπώνει όλη την Ιστορία του νομού, από τους υστερονεολιθικούς χρόνους μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή
Το Κάστρο της Φορτέτζας, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε το 1590 από τους Ενετούς, διατηρεί απαράλλαχτα τα χαρακτηριστικά του, χτισμένο στον λόφο του Παλιόκαστρου. Ποια η αιτία που το κατασκεύασαν οι Ενετοί; Οι αμυντικές λύσεις που είχαν ήδη υπαγορευθεί από τη χρήση της πυρίτιδας. Στο κάστρο μπορείτε να πάτε από τρεις διαφορετικούς δρόμους: την οδό Χειμάρρας, το καλντερίμι της οδού Κατεχάκη και το καλντερίμι που αρχίζει από τον νέο περιφερειακό δρόμο της πόλης στα βόρεια του κάστρου. Από τον κεντρικό δρόμο μπορείτε να μπείτε στα ενδότερα της Φορτέτζας και να θαυμάσετε το τέμενος του σουλτάνου Ιμπραήμ, με τον τρούλο που ύψωσαν οι Τούρκοι εκεί όπου οι Ενετοί άλλοτε είχαν χτίσει τον καθεδρικό ναό τους. Επίσης θα ξεχωρίσετε τα απομεινάρια της κατοικίας του ρέκτορα.
Το Παλιό Λιμάνι
Τα κτίρια είναι βενετσιάνικα, πολλές ψαροταβέρνες που θα σας παροτρύνουν να φάτε στο μαγαζί τους. Μπροστά σας, το λιμανάκι με τον εντυπωσιακό φάρο κλείνει στην αγκαλιά του δεκάδες ψαροκάικα και θα σας χαρίσει ήρεμες στιγμές.
Για την ιστορία, το λιμανάκι, που είναι μικρό και με διαρκή προβλήματα προσάμμωσης, απασχόλησε τους Ενετούς από το 1300. Παρά τις εκβαθύνσεις και τα έργα υποδομής που γίνονταν συχνά, καμία λύση δεν μπόρεσε να βρεθεί. Τα έργα συνεχίστηκαν κατά την Τουρκοκρατία, αλλά και αργότερα. Το τείχος που περικλείει το λιμάνι κατασκευάσθηκε αρχικά στα χρόνια της Ενετοκρατίας και δέχθηκε προσθήκες αργότερα. Ο φάρος έγινε επί Τουρκοκρατίας, ενώ ο μεγάλος λιμενοβραχίονας είναι σύγχρονο έργο.
Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο βρίσκεται στην οδό Βερνάρδου. Ο πάνω όροφος στεγάζει το λαογραφικό τμήμα με λαϊκά μουσικά όργανα, κεραμικά, αγροτικά εργαλεία, φωτογραφίες και υφαντά. Στο ισόγειο υπάρχει έκθεση που αναφέρεται στην περίοδο της Κρητικής Πολιτείας (ανοιχτό καθημερινά από τις 09.30-14.15, εκτός Κυριακής
Κτίρια με ιστορία κτίστηκαν μετά την εδραίωση της ενετικής κυριαρχίας, είναι μεγαλοπρεπή και αποπνέουν τον αέρα της δυτικής αρχιτεκτονικής. Οι μηχανικοί που τα έφτιαξαν αρχικά ταξίδευαν από τη μητρόπολη με τον αποκλειστικό ρόλο να έχουν την επίβλεψη της κατασκευής τους, στη συνέχεια όμως κάποιοι Κρητικοί έμαθαν τη δουλειά και κατάφεραν να τα κτίζουν μόνοι τους (ήταν οι πρωτομάστορες ή μουράροι). - Η Loggia ήταν ο χώρος όπου γίνονταν οι συσκέψεις των ευγενών. Κτίστηκε τον16ο αιώνα και στην αρχική του μορφή το κτίριο παρέμενε ανοικτό και είχε τετράριχτη στέγη - κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει. Στεγάζει το Πωλητήριο του Αρχαιολογικού Μουσείου και τα σκαλιά της είναι... στέκι φοιτητών.
Ο Άγιος Φραγκίσκος. Ήταν η εκκλησία του μοναστηριού των Φραγκισκανών μοναχών. Στα ανατολικά του σώζονται δύο παρεκκλήσια.
Το Τζαμί Νερατζές, σήμερα στεγάζεται το Ωδείο και ο πανύψηλος μιναρές του με τους δύο εξώστες αναστηλώνεται. Στα χρόνια των Ενετών ήταν η εκκλησία της Παναγίας των Αυγουστινιανών και το 1657 οι Τούρκοι το μετέτρεψαν σε τζαμί (ο μιναρές προστέθηκε το 1890). Τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του είναι το θύρωμα και οι τρεις τρούλοι του. - Η Κρήνη Rimmondi Το πιο φωτογραφημένο αξιοθέατο της πόλης βρίσκεται στην πλατεία Πλατάνου, έχει ενετική αρχιτεκτονική με κεφάλια λιονταριών και τέσσερις κίονες με κορινθιακά κιονόκρανα στην κορυφή.
Από τους Αρμένους έως το Σπήλι
Από τον κεντρικό ασφάλτινο δρόμο της πόλη του Ρεθύμνου που διατρέχει τον νομό απ’ τον Βορρά μέχρι τον Νότο και με ενδιάμεσο σταθμό το χωριό Σπήλι καταλήγετε στην κοιλάδα Αμαρίου.
Το πρώτο χωριό που θα βρείτε έπειτα από 10χλμ. είναι οι Αρμένοι, με το περίφημο υστερομινωικό νεκροταφείο. Αμέσως μετά μπορείτε, κάνοντας μια παράκαμψη 5 χλμ. δεξιά, να περάσετε απ’ το χωριό Φωτεινού με την περίφημη βενετσιάνικη κρήνη του 17ου αιώνα. Επιστρέφετε στον κεντρικό δρόμο και κινείστε νότια. Ύστερα από 12 χλμ. η διακλάδωση οδηγεί στο χωριό Κοξαρέ με τους 230 κατοίκους και με σημαντική παρουσία στους απελευθερωτικούς αγώνες του κρητικού λαού. Μέσω του γειτονικού Κουρταλιώτικου Φαραγγιού (βρίσκεται πιο νότια, κοντά στο χωριό Φρατί) μπορείτε να φτάσετε στις πανέμορφες νότιες παραλίες του νομού, την Πλακιά και τη Μονή Πρέβελη. Λίγο πιο μετά φτάνετε στο χωριό Μιξόρουμα, στο οποίο οι ντόπιοι λένε ότι σμίγουν ρέματα εξ ου και το όνομα. Μια παράκαμψη που θα βρείτε στα αριστερά σας οδηγεί στο χωριό Λαμπινή με την ξακουστή εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Έπειτα από 4 χλμ. σας υποδέχεται το πιο αναπτυγμένο τουριστικά χωριό της περιοχής, το Σπήλι. Από εκεί μπορείτε να ακολουθήσετε τον χωματόδρομο βορειοανατολικά προς το χωριό Πατσός, απ' όπου ο κεντρικός δρόμος προς τα νότια οδηγεί στην κοιλάδα του Ποταμίδα και στο χωριό της Αγίας Φωτεινής. Από το χωριό που μοιάζει με εξώστη θα αντικρύσετε την κοιλάδα του Αμαρίου και θα διαλέξετε μια από τις τρεις διαδρομές που θα ακολουθήσετε για να την απολαύσετε
Το Σπήλι
Οι 25 βρύσες βρίσκονται στη μικρή πλατεία του χωριού πάνω στον κεντρικό δρόμο και το νερό αναβλύζει από μαρμάρινες λεοντοκεφαλές. Σε ολόκληρο το χωριό αλλά κυρίως στην επάνω γειτονιά του, διατηρούνται αρχοντικά πέτρινα σπίτια και σε ένα από αυτά γεννήθηκε το 1920 ο Θανάσης Σκορδαλός, ο μεγαλύτερος λυράρης της Κρήτης. Την προτομή του θα θαυμάσετε δίπλα στις λεοντοκεφαλές με υπόκρουση τους ήχους από τα τζιτζίκια και το θρόισμα των πλατανιών.
Από τις Πρασσιές έως τον Μέρωνα
Τρία χιλιόμετρα δυτικά του Ρεθύμνου ξεκινάει ο Αμαριώτικος επαρχιακός δρόμος που σας φέρνει στην κοιλάδα του Αμαρίου και στα όμορφα χωριά της. Περνάτε κάτω από τη γέφυρα της καινούργιας Εθνικής Ρεθύμνου - Ηρακλείου και έπειτα από 9 χλμ. φτάνετε στο χωριό Πρασσιές με τα βενετσιάνικα σπίτια που είναι χτισμένο σε περιοχή όπου καλλιεργούνται εσπεριδοειδή και κηπευτικά. Μετά το χωριό ο δρόμος κατηφορίζει προς την κοιλάδα του ποταμού Ποταμίδα. Αριστερά από τις Πρασσιές περνά το Πρασσιανό Φαράγγι που μπορείτε να το διασχίσετε με τα πόδια. Η περιοχή είναι ήσυχη, γεμάτη πλατάνια και οι βοτανολόγοι θεωρούν αυτό το φαράγγι εξίσου σημαντικό με εκείνο της Σαμαριάς.
Συνεχίζοντας στον κεντρικό δρόμο περνάτε από το χωριό Μύρθιος και ύστερα από 7 χλμ. στρίβετε δεξιά για το χωριό Βολεώνες. Από αυτό το σημείο μπορείτε να συνεχίσετε μέχρι τα πανέμορφα κερασοχώρια της Παντάνασσας και του Πατσού. Στο χωριό Πατσός, που είναι χτισμένο σε υψόμετρο 490 βρίσκονται τα ερείπια της βυζαντινής εκκλησίας της Παναγιάς (ξακουστό είναι το πανηγύρι στις 8 Σεπτεμβρίου) και βέβαια το φαράγγι του Αγίου Αντωνίου ή Πατσού.
Το τοπίο παραμένει καταπράσινο μέχρι τους Αποστόλους που είναι αμφιθεατρικά χτισμένοι στις πλαγιές ενός λόφου. Επόμενο χωριό είναι η Αγία Φωτεινή, έδρα του Δήμου Σιβρύτου, με την ξακουστή εκκλησία του Αγίου Νικολάου (14ου αιώνα) απ’ όπου έχετε μαγευτική θέα στην κοιλάδα του Αμαρίου.
Η κοιλάδα είναι κατάφυτη, βρέχεται απ’ το Πλατύ Ποτάμι και κλείνεται στα δυτικά από το βουνό Κέδρος και στα ανατολικά από τον Ψηλορείτη. Για να κατέβετε υπάρχουν τρεις επιλογές, να συνεχίσετε στον ασφαλτόδρομο που περνάει από τα χωριά της ανατολικής πλαγιάς, ή να ακολουθήσετε τους χωματόδρομους που περνάνε από το κέντρο της κοιλάδας ή από τα χωριά της δυτικής πλαγιάς.
Επιλέγετε την πρώτη διαδρομή και οδηγείτε στον ασφαλτόδρομο που συνεχίζει μετά το χωριό της Αγίας Φωτεινής. Σε 1 χλμ. μπαίνετε στον θρόνο που μοιάζει να εποπτεύει όλη την κοιλάδα του Αμαρίου. Το όνομα του πήρε από τον θρόνο Επισκοπής Σιβρύτου. Ο δρόμος στρίβει νότια, περνάει απ’ το χωριό Καλόγερου και κατηφορίζει μέσα από τις καταπράσινες πλαγιές. Όταν φτάσετε στην Μονή Ασωμάτων βρίσκετε μια διασταύρωση που οδηγεί στο Μοναστηράκι, στο Αμάρι, που είναι κεφαλοχώρι της περιοχής και στο Βιζάρι, όπου αξίζει να κάνετε παράκαμψη για να δείτε τα θεμέλια μιας βυζαντινής εκκλησίας του 7ου αιώνα.
Αφού δείτε και τον Φουρφουρά, ξαναβγαίνετε στον κεντρικό δρόμο και συνεχίζετε νότια προς τη Νίθαυρη. Από εκεί ξεκινάει ένας βατός χωματόδρομος με πολλές στροφές. Οδηγεί στον Άγιο Ιωάννη και στο Άνω Μέρος, που είναι κτισμένο στις πλαγιές του Κέδρου. Στη συνέχεια φτάνετε στο Γερακάρι, ένα ξακουστό κερασοχώρι και μέσα από το χωριό Ελένες καταλήγετε στον Μέρωνα.
Απ' το Γερακαρι αν θέλετε πηγαίνετε και στο Σπήλι. Από τον Μέρωνα ο φιδωτός δρόμος θα σας φέρει πάλι στους Απόστολους έχοντας κάνει τον κύκλο των Αμαριώτικων χωριών.
Το φαράγγι του Πατσού βρίσκεται δυτικά από το ομώνυμο χωριό και ο δρόμος σταματάει στη νότια είσοδο του. Από αυτό το σημείο συνεχίζει μονοπάτι με σκαλάκια και γέφυρες και η διάσχιση του φαραγγιού είναι δύο ώρες. Πολύ κοντά στην είσοδο θα δείτε τη σπηλιά - εκκλησάκι (Κραναίο Άντρο) του Αγίου Αντωνίου με τον ωραίο περίβολο. Όταν κατασκευαζόταν ο περίβολος βρέθηκαν θραύσματα αγγείων και κομμάτια από άγαλμα του θεού Πάνα.
Το Αμάρι
Κτισμένο στην ομώνυμη κοιλάδα στους πρόποδες του βουνού Σάμιτος, παλιότερα ήταν η πρωτεύουσα της επαρχίας Αμαρίου (Ναυς Αμάρι). Το φιλόξενο χωριό με τους 220 κατοίκους στολίζουν ενετικά κτίσματα. Ξεχωρίζει το κωδωνοστάσιο του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, απ' όπου θα έχετε πανοραμική άποψη της κοιλάδας και του χωριού. Επίσης η εκκλησία του Αγίου Νικολάου με το ανεπανάληπτο τέμπλο, αλλά και η Αγία Άννα με επιγραφή του 1225, που είναι η αρχαιότερη από τις επιγραφές των χρονολογημένων ναών της Κρήτης. Στο Αμάρι λειτουργεί και Λαογραφικό μουσείο που βρίσκεται σε φάση μετεγκατάστασης στο γειτονικό σχολείο. Το πιο γνωστό πανηγύρι που οργανώνεται εκεί είναι του Αγίου Τίτου στις 25 Αυγούστου.
____________________________________________________________________
Ταξιδεύοντας με το Voltagr και συνταγές από το VoltaKoyzina