ΚΟΡΩΝΗ

ολλοί την επιλέγουν για τις διακοπές τους - κυ­ρίως οικογένειες που α­ποζητούν ήσυχες διακοπές, αλλά τους καλοκαιρινούς μήνες στην παραλιακή οδό που κατακλύζε­ται από καφετέριες και ταβέρνες επικρατεί το αδιαχώρητο. Τριγύ­ρω απλώνονται όμορφες παρα­λίες, με δημοφιλέστερη την αμ­μουδερή παραλία του Ζάγκα, ε­νώ από το κάστρο η θέα προς την πόλη και την ευρύτερη πε­ριοχή απλώνεται απλόχερα.

Η Κορώνη που ιδρύθηκε από τον Βοιωτό Επιμελίδη το 369 π.Χ., βρισκόταν στη θέση όπου σήμερα συναντάμε το Πεταλίδι. Η πόλη όμως εγκαταλείφθηκε τον 9ο αι. μ.Χ. και οι κάτοικοι της εγκαταστάθηκαν νοτιότερα, εκεί όπου βρίσκεται η σύγχρονη Κορώνη. Το 1205 την πόλη κα­τέλαβαν οι Φράγκοι και δύο χρόνια αργότερα περιήλθε στα χέρια των Βενετών, οπότε ενι­σχύθηκε με εκτεταμένες οχυρώ­σεις και άνθησε ως σπουδαίο ε­μπορικό κέντρο καθώς αποτέλε­σε έναν από τους βασικούς σταθμούς των πλοίων της Βενε­τίας.

 

Το κάστρο της Κορώνης

Το κάστρο της Κορώνης όπως και αυτό της Μεθώνης χτίστηκαν από τους Βενετούς κατά τον 13ο αιώνα για να θωρακίσουν τα δύο μεγάλα εμπορι­κά λιμάνια τους. Από την κορυφή του λόφου που ρίχνει τη σκιά του στην Κο­ρώνη, η θέα προς στεριά και θάλασσα είναι ανεμπόδιστη, γεγονός που μάλ­λον έπαιξε ρόλο στην επιλογή της το­ποθεσίας. Μέσα στο κάστρο και πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού αφιερωμέ­νου στον Απόλλωνα και μιας παλαιο­χριστιανικής βασιλικής χτίστηκε ο βυ­ζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας, σχε­δόν δίπλα στο γυναικείο παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου. Ανατολικά, μια εκκλησία του 17ου αι­ώνα, ο Άγιος Χαράλαμπος, με το παλιό νεκροταφείο που λειτουργεί μέχρι και σήμερα.

Το φρούριο της Κορώνης επί Τουρ κοκρατίας εθεωρείτο το καλύτερα ο­χυρωμένο της Μεσσηνίας και ένα από τα ισχυρότερα της Πελοποννήσου.

Όπως τα κάστρα της Πύλου και της Μεθώνης, έτσι και αυτό της Κορώνης παραχωρήθηκε από τους Τούρκους στον Γάλλο στρατηγό Μαιζόν το 1828. Αν όμως τα υπόλοιπα σήμερα στέκονται ακατοίκητα και σιωπηλά, το κάστρο της Κορώνης έχει ακόμη ζωή. Λίγο πριν από την είσοδο σε αυτό, η εικόνα των χαμηλών σπιτιών που λες και σφηνώ­θηκαν στους τεράστιους βράχους είναι μοναδική. Και αφού ανηφορίσεις στο φυτρωμένο καλντερίμι βλέπεις τα λιγο­στά παλιά σπίτια, δίπλα δίπλα στα στε­νά σοκάκια. Λίγοι κάτοικοι μένουν πια εδώ, αλλά τα φροντισμένα σπίτια τους, οι μικροί, περιποιημένοι κήποι και τα βήματα τους στους πετρόχτιστους δρό­μους δίνουν ζωή στην καστροπολιτεία.

 

ΜΕΘΩΝΗ

Η νέα πόλη της Μεθώνης χτίστηκε μετά το 1828, υ­πό τις οδηγίες Γάλλων μηχανικών. Τη χαρακτηρί­ζουν τα χαμηλά πέτρινα σπίτια χτισμένα σε ανθρώπινη κλίμακα, το ένα κοντά στο άλλο, οι αυλές που αναδίδουν αρώματα λουλουδιών, το κάστρο της που σχεδόν ακου­μπά στη θάλασσα και μια τουριστική υποδομή που πα­ραπέμπει σε παλαιότερες δεκαετίες. Αν ανηφορίσετε στον λόφο πλάι από την πύλη του κάστρου για να αγναντέψε­τε μακριά τον ορίζοντα και το ηλιοβασίλεμα, θα νομίζε­τε πως βρίσκεστε σε άλλο μέρος: τραχείς βράχοι, φα­γωμένοι από τον αέρα και την αλμύρα της θάλασσας κα­λύπτουν την ακτή ως εκεί που φτάνει το μάτι, δημιουρ­γώντας ένα σκηνικό που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον μονίμως απάνεμο, αμμουδερό κόλπο της άλλης πλευ­ράς.

Δύο χιλιόμετρα από τη Μεθώνη, στον δρόμο προς Πύλο, μπορείτε να επισκεφθείτε τις κατακόμβες του Αγ. Ονούφριου, κοιμητήριο λαξευμένο σε βράχο από πωρό­λιθο με θαλάμους και τάφους που ανάγεται στην παλαι­οχριστιανική περίοδο.

Απέναντι στον κάμπο, κρυμμένος μέσα σε ελιές και ο­πωροφόρα δέντρα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Βασιλεί­ου, που συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της Δυτικής Πελοποννήσου.

Από τις περιγραφές του Θουκυδίδη μα­θαίνουμε ότι ήδη την περίοδο του Πε­λοποννησιακού Πολέμου η Μεθώνη διέ­θετε τείχη. Στα χρόνια που ακολούθησαν οι αλλεπάλληλες επεκτάσεις και ανακατα­σκευές έσβησαν αυτά τα πρώτα αρχαία ί­χνη και το αρχικό υλικό χρησιμοποιήθη­κε ξανά και ξανά. Τον 13ο αι. οι Βενετοί έχτισαν το κάστρο που καταλάμβανε τη χερσόνησο στη νοτιοδυτική πλευρά της α­κτής και χωρίζεται από τη στεριά με τά­φρο. Η είσοδος προσεγγίζεται από πέτρι­νη γέφυρα με 14 τόξα και η κεντρική πύ­λη του κάστρου είναι ιδιαίτερα εντυπω­σιακή. Μια δεύτερη και μια τρίτη πύλη οδηγούν στο εσωτερικό του, όπου κάποτε βρισκόταν ο οικισμός. Σήμερα σώζο­νται ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, τα τουρκικά λουτρά που χρονολο­γούνται στον 19ο αιώνα, η οικία του Ιμπραήμ

και, σε αρκετά καλή κατάσταση, το Μπούρ­τζι που χτίστηκε το 1500 από τους Τούρ­κους και αποτέλεσε φυλακή και τόπο ε­κτελέσεων.

 

Πύλος

Τίποτα δεν προδίδει το πολυτάραχο πα­ρελθόν της σύγχρονης πόλης που απλώ­νεται αμφιθεατρικά κάτω από το Νιόκαστρο και αναδίδει έντονο χρώμα νησιώτικου οι­κισμού. Τα Σαββατοκύριακα και τους καλοκαι­ρινούς μήνες τα στενά σοκάκια και η «περατζάδα» στη θάλασσα κατακλύζονται από τουρίστες, ενώ ντόπιοι και ξένοι συγχρωτίζονται στα καφενεία της κεντρικής πλατείας. Στις ονομαζόμενες «Κα­μάρες», πίσω από την πλατεία, συγκεντρώνονται τα περισσότερα εμπορικά μαγαζιά. Όσο για α­ξιοθέατα; Μπορείτε να επισκεφθείτε το Αρχαιο­λογικό Μουσείο, ενώ εδώ βρίσκεται και το σπί­τι του Ολυμπιονίκη Κωστή Τσικλητήρα.

Από το λιμάνι ξεκινούν δρομολόγια με βάρ­κες για τη Σφακτηρία, το νησί που «φράζει» τον κόλπο και προστατεύει το μεγάλο φυσικό λιμά­νι. Στο κατάφυτο νησάκι έχουν στηθεί αρκετά μνημεία αφιερωμένα στους νεκρούς της Ναυμα­χίας του Ναυαρίνου, ενώ στο βορειότερο σημείο του, στην κορυφή του Προφήτη Ηλία, διακρίνο­νται απομεινάρια αρχαίου τείχους.

Η νήσος Πύλος βρίσκεται νότια της Σφακτηρίας, ενώ στο μικρό νησί Χελωνάκι έχει στηθεί το μνημείο των Άγγλων πεσόντων στη ναυμαχία, Έχοντας ως βάση την Πύλο μπορείτε να κάνετε μερικές από τις ομορφότερες διαδρομές στην περιοχή και να φτάσετε στον υγροβιότοπο της Γιάλοβας: ουσιαστικά αποτελεί έναν ενιαίο χώρο με τη «διάσημη» Βοϊδοκοιλιά, η οποία θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως προστατευόμενη περιοχή...

Στις παρυφές του λόφου Κορυφάσιο ξεκινά χωματόδρομος που οδηγεί στο Παλιόκαστρο, το οποίο δεσπόζει ψηλά στον βράχο, προσφέρο­ντας εξαιρετική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Λίγο πιο βόρεια και δυτικά, πριν από το χω­ριό Χώρα, μπορείτε να θαυμάσετε το φημισμένο Ανάκτορο της Πύλου που φέρεται να έκτισε ο Νηλέας, πατέρας του Νέστορα, στις αρχές του 13ου αιώνα π.Χ. Εκεί βρίσκεται και το ανάκτορο του Νέστορος, που καλύπτει μια έκταση περίπου 2 στρεμμάτων και θεωρείται το καλύτερα διατη­ρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο από όσα έχουν (μέ­χρι σήμερα) εντοπιστεί.

Στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, το 425 π.Χ., η Πύλος βρέθηκε στο επίκεντρο των γεγονότων όταν οι Αθηναίοι κατατρόπωσαν στον κόλπο του Ναυαρίνου τους αντιπάλους τους, Λακεδαιμόνιους. Στους νεώτερους χρόνους, στον ί­διο κόλπο, γράφτηκαν οι σελίδες μιας από τις πιο σημαντικές - για την οριστική έκβαση του απε­λευθερωτικού αγώνα του 1821 -ναυμαχίες, που έμεινε γνωστή ως Ναυμαχία του Ναυαρίνου.

 

Από τη Βέργα έως το Στόμιο

Σχεδόν ολόκληρη η ακτογραμμή που εκτείνεται ανατολικά και δυτικά της Καλαμάτας έχει ωραίες παραλίες για κολύμπι. Ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η μεγάλη βοτσαλωτή παραλία μπροστά από την πόλη, που διαθέτει αρκετά σημεία με ομπρέλες και ξαπλώστρες και άλλα τόσα ελεύθερα.

Πολλοί κινούνται ανατολικά, προς την παραλία της Βέργας - όλη αυ­τή η περιοχή διαθέτει πολλά μα­γαζιά και beach bars και αποτελεί, εκτός των άλλων, σημείο συνάντησης των ντό­πιων τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι πα­ραλίες στη Μικρή Μαντινεία, το Αρχοντι­κό και το Ακρογιάλι είναι μερικές ακόμη επιλογές.

Αν κινηθείτε δυτικά θα φτάσετε στη γνωστή - σε πολλούς - Μπούκα κοντά στη Μεσσήνη, στην παραλία Βελίκας και στο Πεταλίδι. Στην Κορώνη θα βρείτε επίσης πολλές αμμουδερές παραλίες για κολύμπι σε ρηχά, ως επί το πλείστον, νερά, με πρώτη στην προτίμηση των περισσοτέρων την όμορφη παραλία Ζάγκα. Με έ­κταση περίπου τα 4 χιλιόμετρα, η παρα­λία ξεκινάει από την εκκλησία της Πανα­γίας της Ελεήτριας για να καταλήξει στην παραλία Μεμί, που στην ουσία είναι η προ­έκταση της.

 

Στη Φοινικούντα μπορείτε να κολυ­μπήσετε στον απάνεμο κόλπο της ή να ο­δηγήσετε μέχρι την παραλία Λάμπες, λί­γα χιλιόμετρα πιο κάτω στον δρόμο προς Μεθώνη, που είναι μια ειδυλλιακή, μεγά­λη αμμουδιά με ρηχά νερά και εύκολη πρόσβαση. Στη Μεθώνη η αμμουδερή πα­ραλία του οικισμού είναι ιδιαίτερα δημο­φιλής στις οικογένειες, καθώς τα νερά εί­ναι ρηχά και ζεστά - κοντά στο κάστρο όμως η άμμος είναι «πατημένη» από αυ­τοκίνητα. Στην περιοχή της Πύλου οι ε­πιλογές αυξάνονται. Εδώ θα βρείτε τη Χρυ­σή Ακτή - ή αλλιώς Διβάρι - που «κοιτά­ζει» την Πύλο και θεωρείται προστατευό­μενη περιοχή, αν και σε ένα σχετικά μικρό κομμάτι της είναι οργανωμένη. Πολύ κο­ντά βρίσκεται η εξωτική Βοϊδοκοιλιά, που όμως είναι πολύ δημοφιλής και πολύβουη. Από εδώ και μέχρι την Κυπαρισσία θα συ­ναντήσετε μεγάλες αμμουδερές ακτές, ό­πως το Μάτι και ο Λαγκούβαρδος, αλλά και μικρούς γραφικούς κολπίσκους με βα­θιά νερά όπως το Στόμιο στα Φιλιατρά. Σε σχεδόν όλες αυτές τις παραλίες ε-κβάλλουν ποτάμια στη θάλασσα.
_______________________________________________________________
Ταξιδεύοντας με το Voltagr και συνταγές από το VoltaKoyzina