ΣΚΥΡΟΣ

(Έκταση: 209 τετ. χλμ. Μήκος ακτών 130 χλμ.) Η Σκύρος βρίσκεται ανατολικά της Ευβοίας σε απόσταση 24 ναυτικών μιλίων από την παραλία Κύμης και πλαισιώνεται από συστάδα 32 μικρών νησιών από τα οποία τα μεγαλύτερα είναι η Σκυροπούλα και η Μπαλάξα.

Στην ανατολική πλευρά του νησιού, περίπου στο κέντρο του, είναι κτισμένη η πόλη της Σκύρου, το "Χωριό", η πρωτεύουσα του νησιού, που απέχει 11 χλμ., από τη Λιναριά, το λιμάνι του νησιού. Η Σκύρος έχει να επιδείξει εκπληκτικές παραλίες: Άγιος Πέτρος, Άγιος Φωκάς Ασπούς, Ατσίτσα, Αχερούνες, Γυρίσματα, Καλαμίτσα, Κυρα-Παναγιά Μαγαζιά, Μώλος, Πεύκος, κ.ά. Εκτός όμως από τα φυσικά χαρίσματα της, η Σκύρος προσφέρει στον επισκέπτη και τη μακραίωνη ιστορία της. Όλα τα στάδια του πολιτισμού της, που ξεκίνησε από τους αρχαιότατους χρόνους, επιβεβαιώνονται από τα αρχαία κτίσματα στο "Παλαμάρι" και στο "Μαρκέσι", τα αρχαία τείχη του Χωριού, τα αρχαιολο­γικά ευρήματα που στεγάζει το Αρχαιολογικό Μου­σείο, τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία (μοναστήρι Αϊ -Γιώργη και εκκλησίες) και τα αντιπροσωπευτικά δείγματα του παραδοσιακού λαϊκού πολιτισμού που κοσμούν τα περισσότερα Σκυριανά νοικοκυριά.

ΜΟΥΣΕΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ & ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ Χωριό, Τηλ. 22220-91327

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Μ. ΦΑΛΤΑΪΤΣ Τηλ. 22220 91232

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΠΑΛΑΜΑΡΙ (Οικισμός)- 13 χλμ. ΒΔ του Χωριού στη ΒΑ ακτή του νησιού. Πληροφορίες Τηλ. 22220 91327

ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΕΤΕ:

Από Αθήνα Αεροπορικώς (πτήση 40 λεπτά) με τις Ολυμπιακές Αερογραμμές. Με το ΚΤΕΛ (Λιοσίων 260, Τηλ. 210 8317163, 210 8317153) στην Παραλία Κύμης (170 χλμ. -3 ώρες) και από εκεί με φέριμποτ (Τηλ. 22220-22020,22522) σε 1 ώρα και 40 λεπτά. Από Θεσσαλονίκη αεροπορικώς (πτήση 40 λεπτά) με τις Ολυμπιακές Αερογραμμές.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ:

ΑΣΤΎΝΟΜΙΑ 22220 91274

ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ   22220 92222. 92200
ΔΗΜΟΣ  22220-91206, 91616, Ρω 91716

ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ  2222093475

ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΚΥΜΗΣ  22220 22606

ΣΚΥΡΙΑΝΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ  22220-91789, 91790

ΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ 22220-91123, 91600.

Αεροδρομίου  22220 91625

ΤΑΞΙ    22220 91666
-----------------------------------------------------------------
ΣΚΥΡΟΣ

 

Η Σκύρος, το μεγαλύτερο νησί των Σποράδων στην καρδιά του Αιγαίου πελάγους με έκταση 210 τ. χλμ.. Στο νησί φτά­νεις γρήγορα, εύκολα και οικονομικά προσεγγίζεις αεροπορικός και δια θαλάσσης, από την Κύμη της Εύβοιας, όπου το πλοίο σε περίπου δυο ώρες (24 ναυτ. μίλια) «πιάνει» στη Λιναριά.

Ένας  προορισμός που σε μεταφέρει στη δεκαετία του '60, άντε του '70, με την πραγματική έννοια του παραθερισμού, με τις οικογένειες που έχουν ρίζες από εκεί.

Ο μύθος λέει ότι στο παλά­τι του βασιλιά Λυκομήδη, η Θέτις έκρυψε το γιο του, Αχιλλέα, ντυμένο με γυναικεία ρούχα για ν' απο­φύγει τη συμμετοχή του στον Τρωικό πό­λεμο. Όμως ο βασιλιάς της Ιθάκης Οδυσ­σέας βάλθηκε να τον ανακαλύψει, πήγε λοιπόν στο παλάτι του Λυκομήδη κι εκεί άρχισε να επιδεικνύει δύο κάνιστρα, το έ­να γεμάτο κοσμήματα και το άλλο με ό­πλα. Οι γυναίκες εντυπωσιάστηκαν από τα μπιχλιμπίδια, ο Αχιλλέας όμως, ξεχνώντας τη γυναικεία του μεταμφίεση, εστία­σε την προσοχή του στα όπλα. Αποτέλε­σμα ήταν να τον ανακαλύψουν και να τον πείσουν τελικά να λάβει μέρος στον Τρωι­κό πόλεμο...

Ο Αχιλλέας ξεκίνησε για την Τροία από έναν όρμο της Σκύρου. το Αχίλλι, που πή­ρε το όνομα του ήρωα.

Εκτός από τον Αχιλλέα, συνδεδεμένοι με το νησί ήταν και άλλοι ήρωες του προϊστορικού ελλη­νισμού, ο Θησέας αλλά και ο Νεοπτόλε­μος ή Πυρρός, καρπός του έρωτα του Αχιλλέα και της Διηδάμειας ή Δηιάνειρας, μιας από τις κόρες του Λυκομήδη.

Η Σκύρος υπήρξε η προγονική γη και ο τάφος του ήρωα της αρχαιότητας, του Θησέα. Αποσύρθηκε στο νησί στα γεράματα του, όμως ο βασιλιάς Λυκομήδης, μην αντέχο­ντας να ακούει για τα κατορθώματα, τους άθλους, αλλά και τις ερωτικές περιπέτειες του ήρωα, του όρμησε και τον έριξε από το βράχια στη θάλασσα. Μέχρι το 470 π.χ. τα οστά του γιου του βασιλιά των Αθηνών Αιγέα βρίσκονταν στη Σκύρο, ενώ στη συ­νέχεια μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, στο Θησείο, από το στρατηγό Κίμωνα.

Η Σκύρος, της οποίας το όνομα έχει σχέση με το πετρώδες έδαφος, γεωλογικά χωρίζεται σε δύο κομμάτια, το βό­ρειο, τη λεγόμενη «Μερόη», το οποίο εί­ναι πευκόφυτο και δασώδες αν και στις αρχές Ιουλίου κάηκαν κοντά στα 6.000 στρέμματα, βορειοδυτικά του νησιού, ε­κεί στον Άγιο Φωκά, και το νότιο, το λε­γόμενο «Βουνό», το οποίο είναι άνυδρο, ορεινό, πετρώδες και άγονο. Και κάπου ε­κεί, οι μεν θέλουν να τοποθετήσουν ανε­μογεννήτριες και οι δε αντιδρούν.

Τα Μαγαζιά, πα­ραθαλάσσιος οικισμός, ιδιαίτερα αναπτυγ­μένο τουριστικά, με μεγάλη σε πλάτος και μήκος παραλία που φτάνει μέχρι το Μόλο. Στρατηγικό σημείο, αν σκε­φτείς ότι κατηφορίζεις ένα σοκάκι και να σου μπροστά η απεραντοσύνη της θάλασσας, από τη μια τα μπαράκια, από την άλλη τα ταβερνάκια, κι όλα αυτά με μια απίστευτη θέα στο μαγευτικό γαλάζιο του Αιγαίου πελάγους!

Κι αν γυρίσεις το κεφάλι σου, η Χώ­ρα ή το «Χωριό», όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι, είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στις ανατολικές απολήξεις του όρους Ολυμπάς, στη σκιά του κάστρου και του βυζαντινού μοναστηριού του ΑΪ Γιώργη του Σκυριανού.

Ακολουθώντας βόρεια κατεύθυνση για το αεροδρόμιο, υπάρχει πινακίδα για Παλαμάρι, τον αρχαιολογικό χώρο της Σκύρου, στον οποίο πραγματοποιούνται ανασκα­φές. Ο οικισμός και οι οχυρώσεις του χρο­νολογούνται από την πρώιμη εποχή του χαλκού, δηλαδή πριν από το 2.500 π.χ.

Συνεχίζοντας για την παραλία του Αγίου Πέ­τρου, έναν γραφικό πανέμορφο κολπίσκο, περνάς από την Κυρά Παναγιά, κάνεις στά­ση στην Ατσίτσα. Ένας όμορφος όρμος, με ένα ξενοδοχείο, ένα ταβερνάκι, του Αντώ­νη, εκεί πλάι στο κύμα, και ένα κτήμα, της Μαριάννας, με σκυριανά εδέσματα και βιολο­γικά προϊόντα.

Αφήνεις πίσω σου την Ατσίτσα και δυόμι­σι χιλιόμετρα μετά πέφτεις στην καμένη ζώνη, το καμένο «μέχρι πρότινος πανέμορ­φο και καταπράσινο πευκοδάσος». Κρανί­ου τόπος, θλίψη και μαύρη η καρδιά, όπως και το δάσος... Ελπίζουμε να ξαναγίνει και να μην γεμίσει με  αυθαί­ρετα, και το τόσο ανεξέλεγκτο τσιμέντο, ή βίλες που ξεφυτρώνουν σαν μανιτά­ρια.

Άγιος Φωκάς, μ' έναν μικροσκοπικά μόλο, την τα­βερνούλα της κυρά Καλής, που σου υπόσχεται φρέσκο ψαράκι, και από την άλλη το ομώνυμο ξωκλήσι, στη δυτική ακτο­γραμμή του νησιού, έχει πληγεί περισσό­τερο από κάθε άλλο σημείο της Σκύρου, α­πό την πυρκαγιά. Αυτή η καταπράσινη α­γκάλη «βάφτηκε» δυστυχώς μαύρη, αλλά παρ' όλα αυτά και το ταβερνάκι κρατιέται, και λίγος κόσμος επιμένει να πηγαίνει, και ιστιοπλοϊκό σκάφος έδεσε. Δύο χιλιόμετρα μετά τον Άγιο Φωκά, ξεκινάει και πάλι να πρα­σινίζει το πευκόφυτο δάσος, αλλάζει και η διάθεση, τώρα τα βλέπεις όλα γαλάζια και πράσινα. Να και ο Πεύκος, ο οποίος πήρε το όνομα του από την πευκόφυτη περιοχή, ενώ λίγο πιο κά­τω μια διασταύρωση δεξιά σε οδηγεί προς τη Λιναριά, το λιμάνι του νησιού, και αρι­στερά προς τη Χώρα.        Συνεχίζετε =>

__________________________________________________________

Ταξιδεύοντας με το Voltagr και συνταγές από το VoltaKoyzina