Στη Ζάκυνθος (το φιόρο του Λεβάντε) η ποίηση της φύσης δένει αρμονικά με την ποίηση της Ζωής και της τέχνης. Πατρίδα των ποιητών Ανδρέα Κάλβου, Διονυσίου Σολωμού αλλά και του Συγγραφέα Γρηγορίου Ξενόπουλου.
Το νησί από την Βενετσιάνικη επιρροή και την Ελληνική παράδοση δημιούργησε ιδιαίτερο πολιτισμό.
Εδώ οι άνθρωποι έχουν την μουσική στις φλέβες τους, οι καντάδες που τραγουδούσαν οι Ζακυνθινοί κάτω από το παράθυρο της αγαπημένης τους ήταν σαν θεατρικό δρώμενο σαιξπηριανού έρωτα.
Οι Ζακυνθινοί εκτός από την μουσική έδειξαν μεγάλη ευαισθησία και στο περιβάλλον, οι εξαίσιες παραλίες με τα καθάρια νερά τους δένουν με το παρθένο φυσικό τοπίο.
Το νησί είναι ορεινό με χαμηλά βουνά αλλά και εύφορους κάμπους με ελιές, εσπεριδοειδή, και σταφύλια. Ψιλότερο όρος είναι ο Βραχίωνας (756 μ.) και Σκοπός (492 μ.). Οροπέδια των Βολιμών , στο χωριό Γύρι, Νότια του Αγ. Λέοντος και του Αγαλά.
Η Πόλη Της Ζακύνθου
Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού η Ζάκυνθος απλώνεται κάτω από τον λόφο και το κάστρο μέχρι την θάλασσα στο ίδιο μέρος που ήταν η παλιά πόλη πριν από την καταστροφή από τον σεισμό και την πυρκαγιά του 1953, αλλά έχει διατηρήσει το ύφος των παλιών κτιρίων.
Υπάρχει παραλιακός μακρύς δρόμος η Στράτα Μαρίνα και πίσω του η παλιά γνωστή ως πλατεία Ρούγα (σήμερα Αλέξανδρου Ρώμα).
Ο αρχαίος οικισμός ήταν χτισμένος ψιλότερα, στο πλάτωμα του λόφου του Κάστρου. Η συνεχιζόμενη αύξηση του πληθυσμού ανάγκασε την πόλη να επεκταθεί προς την θάλασσα έτσι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου του μώλου βρισκόταν κάποτε πάνω σε νησί και μια γέφυρα το ένωνε με την στεριά. Ακόμα και η πλατεία Σολομού βρίσκετε σε επιχωματωμένο έδαφος. Ξεκινώντας από την πλατεία που την βρίσκουμε μπροστά από τον μώλο, είναι η νεότερη και μεγαλύτερη, με το άγαλμα του Διονυσίου Σολωμού στο κέντρο με δένδρα και ανθοκήπια. Το βράδι μαζεύετε κόσμος για την ¨βόλτα¨ .
Στην πλατεία βρίσκετε και ο ναός του Αγίου Νικολάου του μώλου μοναδικό Βενετσιάνικο κτίριο που σώθηκε από την φωτιά. Δίπλα βρίσκετε το Πνευματικό Κέντρο του δήμου με το Ιστορικό Αρχείο και το Κινηματοθέατρο. Απέναντι το κτίριο του Μουσείου Βυζαντινής Τέχνης, μπορούμε να δούμε συλλογή από ντόπια εκκλησιαστικής ζωγραφικής από τους Βυζαντινούς χρόνους, με έργα των Δαμασκηνού, Τζάνε, Καλλέργη, Δοξαρά, Τσώνη. Ακόμα τα τέμπλα από την εκκλησία του Παντοκράτορα, του Αγίου Δημητρίου και το εξωτερικό της μικρής εκκλησίας του Αγίου Ανδρέα των Βολίμων, επίσης γλυπτά και αγάλματα.
Από το μουσείο ξεκινά η οδός Βασιλέως Γεωργίου Β’ που καταλήγει στην πλατεία Αγίου Μάρκου ή Πλατυφόρος, ιστορική τριγωνική πλακόστρωτη όπου σύχναζε η ανώτερη κοινωνική τάξη η παλιά επίσημη πλατεία της πόλης. Εδώ οι ποπολάροι έκαψαν το Λίμπρο Ντ’ Ορο τη Χρυσή Βίβλο των αριστοκρατών. Στην πλατεία βρισκόταν το Ρωμιάνικο Καζίνο, η Λέσχη των Φιλελευθέρων. Βορειοανατολικά της πλατείας στην οδό Λουκά Καρρέρ βρίσκεται η Κυρία των Αγγέλων (εισοδίων της Θεοτόκου) η εκκλησία έπεσε από τον σεισμό αλλά δεν καταστράφηκε και ξανακτίστηκε όπως ήταν. Μπαίνοντας στην πλατεία δεξιά βλέπουμε τον καθεδρικό ναό των Καθολικών και αριστερά το μουσείο Σολωμού.
Από την πλατεία Αγίου Μάρκου ο δρόμος έξω από αυτήν λέγεται 21ης Μαρτίου και μετά συνεχίζει ως Αλεξάνδρου Ρώμα η γνωστή ως πλατεία Ρούγα. Κεντρικός δρόμος με στοές, ισόγεια και καντούνια που ήταν και είναι εμπορικό κέντρο. Στα δύο άκρα είχαν σχηματισθεί αγορές το Γιοφύρι (που εξυπηρετούσε τους κατοίκους της πόλης και τον Άγιο Παύλο την εμπορική είσοδο και έξοδο των χωρικών. Σήμερα παραμένει η κύρια αγορά της πόλης.
Από την πλατεία Αγίου Παύλου προς την παραλία δεξιά θα βρούμε την τριγωνική πλατεία Φανερωμένης και ήταν η λαϊκή πλατεία της πόλης που συγκεντρωνόταν ο λαός. Συνεχίζοντας προς την παραλία καταλήγουμε στο πάρκο και στο δρόμο της Στράτα Μαρίνα. Με πλήθος καντουνιών ενώνετε με την πλατεία Ρούγα.
Η Στράτα Μαρίνα η παραλιακός δρόμος ξεκινά από την πλατεία Σολωμού και καταλήγει στην εκκλησία Αγίου Διονυσίου και σήμερα μαζεύει τη μεγαλύτερη κίνηση με τουριστικά καταστήματα και το βραδάκι βόλτα στην πλατεία Σολωμού και απολαμβάνετε το ποτό η το φαγητό σας.
Η εκκλησία του Αγίου Διονυσίου είναι ένα από τα τρία κτήρια που δεν έπεσαν με τον σεισμό, το καμπαναριό του είναι όμοιο με του Αγίου Μάρκου της Βενετίας και αποτελεί σύμβολο του νησιού.
Από την πλατεία του Αγίου Μάρκου ο δρόμος ανηφορικός περνά από το Δημοτικό Αμφιθέατρο μετά τα τελευταία σπίτια οδηγεί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των φιλικών στον τοίχο βρίσκεται ο κατάλογος των μελών της φιλικής Εταιρείας.
Ο λόφος του Κάστρου με υπέροχη θέα και δροσιά μαζεύει τους επισκέπτες και ένας περίπατος πάνω στον λόφο μέχρι τη Μπόχαλη (περίπου τρία τέταρτα). Συνεχίζοντας τον δρόμο φτάνουμε στον λόφο του Στράνη και περνώντας από το σπίτι του Διονύσιου Σολωμού κατεβαίνουμε στο Ακρωτήρι μέσα στους ελαιώνες επιστρέφοντας αριστερά ο δρόμος περνά ανάμεσα κήπους και φτάνει στη Μπόχαλη. Η θέα από εδώ προς την πόλη και τη νοτιοανατολική Πελοπόννησο στο βάθος είναι ότι καλύτερο για να απολαύσεις και να ξεκουραστείς στα καφενεία και εστιατόρια που το βράδι παίζουν παραδοσιακή μουσική.
Πάνω στο Μπόχαλη το καλντερίμι οδηγεί στο κάστρο της Ζακύνθου. Το κάστρο είναι πνιγμένο στα πεύκα και μπαίνοντας στην πύλη με τους λέοντες του Αγίου Μάρκου περνάμε στο χώρο που ήταν η μεσαιωνική Ζάκυνθος. Εκτός από τα σπίτια υπάρχουν τέσσερις καθολικές και οκτώ ορθόδοξες εκκλησίες.
Εκτός από την πόλη για τις παραλίες του νησιού σε μια διαδρομή κατά μήκος της νοτιοανατολικής χερσονήσου. Ξεκινώντας οδηγούμαστε στην πολυσύχναστη παραλία του Λαγανά και στο ακρωτήριο του Κεριού. Από τον παραλιακό δρόμο μετά την γέφυρα στην ρεματιά του Αγίου Χαραλάμπους με την εκκλησία του 1729 (αρχαιολογικό μνημείο), μετά την στροφή συναντάμε την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Μετά την γέφυρα αριστερά στην περιοχή Αργάσι Ενώ δεξιά στην λίμνη Κεριού. Το Αργάσι μια καταπράσινη κοιλάδα και στο βάθος ο Σκοπός λόφος με περιβόλια, βίλες, πρασινάδες και δίπλα οι σύγχρονες τουριστικές εγκαταστάσεις στην παραλία του Αργάσι. Στις αποκριές γίνετε τοπικό καρναβάλι. Σε μικρή απόσταση βρίσκονται τα ερείπια μεσαιωνικού πύργου. Μετά ο δρόμος ανεβαίνει και μετά το λατομείο και πεζοπορία 40 λεπτών φτάνεις στην κορφή του όρους Σκοπός. Περνώντας το μοναστήρι της Παναγίας της Σκοπιώτισσας. Στην θέση αυτή υπήρχε ιερό της Αρτέμιδος. Ο δρόμος συνεχίζει ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση και περνώντας από το Ξηροκάστελλο φτάνουμε σε χωματόδρομο που οδηγεί στο Πόρτο Ζόρο, ο δρόμος μας κατεβάζει σε πολύ όμορφή παραλία. Ο δρόμος διασχίζει πευκόδασος και πολλοί μικροί δρόμοι μας οδηγούν σε παραλίες. Στα 2 χιλ. υπάρχει ο Άγιος Νικόλαος οικισμός με ξενοδοχεία και καφενεία και μεγάλη αμμουδιά. Στα 15 χιλ. από την Ζάκυνθο ο δρόμος αριστερά (1,3 χιλ.) μας πάει στο Πόρτο Ρώμα παραλία του νησιού που το πράσινο αγγίζει τα κρυστάλλινα νερά και δεξιά (1,3 χιλ.) σε θαυμάσια παραλία τον Γέρακα παραλία που το βραχώδες ακρωτήρι την προστατεύει από τον Νότο.
Εδώ οι χελώνες (caretta – caretta) φτιάχνουν τις φωλιές τους. Υπάρχει περιορισμός στις εγκαταστάσεις και τους παραθεριστές.
Ο Βασιλικός το χωριό που διασκορπισμένο σε μεγάλη έκταση μέσα σε πράσινο, νερά, περιβόλια, και όμορφες ακρογιαλιές είναι το επόμενο που συναντάμε. Στον δρόμο προς Ζάκυνθο συναντάμε τον Άνω Βασιλικό και με χωματόδρομο δεξιά (πινακίδα Δάφνη). Το χωριό Δάφνη μια όμορφη παραλία που βλέπει το νησάκι Πεζούζο στον κόλπο Λαγανά και στην παραλία αυτή έρχονται οι χελώνες να γεννήσουν. Από την κορφή του λόφου ο δρόμος δεξιά οδηγεί στην παραλία Σεκάνια.
Από την πόλη της Ζακύνθου συνεχίζουμε δεξιά τον δρόμο προς την λίμνη Κεριού. Από τον παραλιακό δρόμο προς Αργάσι δεξιά πάμε προς Καλαμάκι και Υψόλιθο. Ο Υψόλιθος με θαυμάσια αμμουδιά καθαρή θάλασσα και αργιλώδη βράχια ριγμένα στα πιο απίθανα σχήματα. Μετά θα συναρτήσουμε τον βράχο Βροντόλιθου που στην ρίζα του προς την θάλασσα υπάρχει μεγάλη σπηλιά. Η περιοχή Αμπελοκήπων (1,8 χιλ.) και ο όρμος του Λαγανά (5 χιλ. στον κεντρικό δρόμο) ο πιο όμορφος όρμος και τουριστική με μεγάλη αμμουδιά (9 χιλ.) από τις μεγαλύτερες της Ελλάδας με πολλές δραστηριότητες για σπόρ. Απέναντι βρίσκεται το νησάκι Άγιος Σώστης ο σεισμός του 1633 το χώρισε από την στεριά και επάνω του υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Σώστη, και με λιμανάκι με ψαρόβαρκες και καΐκια. Στην είσοδο του κόλπου δύο νησάκια (ιδιόκτητα) το Πελούζο Βόρεια και Νότια το κατάφυτο Μαραθονήσι.
Ο κύριος δρόμος συνεχίζει και φτάνει στη περιοχή Μουζακίου αριστερά ο εντυπωσιακός όγκος της Σαρακήνας Αγγλική έπαυλη που σώθηκε από τον σεισμό. Το Μουζάκι είναι μεγάλο χωριό με πηγαίο και ονομαστό νερό. Μετά το χωριό Παντοκράτορας που στην κορφή του βρίσκετε η εκκλησία του Σωτήρα, με τον δικέφαλο αετό στο δάπεδο του, παλιές εικόνες, σκαλιστό τέμπλο. Νότια το χωριό Λιθακιά αρχοντοχώρι το τελευταίο νότια, λίγο έξω από το χωριό βρίσκονται τα ερείπια του Παλαιόκαστρου, και το παλιό ενετικό πύργο. Δεξιά από τα Λιθακιά (5 χιλ.) οδηγεί στο Αγαλά και μετά βρίσκετε η διώροφη σπηλιά του Δαμιανού με σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Τέσσερα χιλ. από το Λιθακιά βρίσκετε η βαθιά χαράδρα Άβυσσος με πόσιμη χωνευτική πηγή, μονοπάτι σε οδηγεί στην κορφή που βλέπεις τη στενή ρεματιά μέχρι την θάλασσα. Μετά τα Λιθακιά αριστερά στο Πόρτο Κούκα στενή παραλία με βότσαλο.
Ο δρόμος συνεχίζει στο όρος Σκοπός και 16 χιλ. αριστερά στην λίμνη Κεριού, τελευταίος όρμος στο ακρωτήρι του Μαραθιά απέναντι από το Μαραθονήσι. Ήταν γνωστό από παλιά για την πίσσα που ανέβλυζε και οι ντόπιοι την χρησιμοποιούσαν στα σκάφη τους. Μπορείς να δεις την πηγή του Ηροδότου δίνει την εντύπωση λίμνής με καθαρό νερό αλλά στο βάθος της βλέπεις πίσσα. Η λίμνη Κεριού είναι ευχάριστη παραλία με καφενεδάκια που σε πάνε σε 1 ¼ της ώρας στις σπηλιές και τους όρμους γύρο από το ακρωτήρι. Από εδώ ο δρόμος οδηγεί στον Μαραθιά και στο Κερί από τον κεντρικό δρόμο, και σε 1,5 χιλ. στον φάρο από εκεί βλέπεις τις Μυζήθρες θεόρατα βράχια που ξεπηδούν στα καταγάλανα νερά.
Η Ζάκυνθος νησί του Ιονίου που σίγουρα θα χιαστείτε αρκετές μέρες για να το ευχαριστηθείτε και να το γυρίσετε.
__________________________________________________________
Ταξιδεύοντας με το Volta GR