Μονοπάτια τις Αμοργού

 

ΜΟΝΟΠΑΤΙ 1

θολάρια - Στρούμπος Λαγκάδα - Αιγιάλη

(1 ώρα και 30 λεπτά)

Το μονοπάτι ξεκινά δίπλα από το μικρό νεκροταφείο, στα Θο­λάρια. Περπατώντας με κατεύθυνση στην Παναγία την Επανωχωριανή, δεξιά σας θα απολαμ­βάνετε την πανοραμική θέα στον όρμο της Αιγιάλης και την από­λυτη ησυχία. Έπειτα από περίπου 55’, θα συναντήσετε την Πανα­γία Επανωχωριανή. Στρίβοντας δε­ξιά στη διακλάδωση συναντάτε σε λίγα λεπτά το Δρυ, ένα μικρό εκκλησάκι με πηγή που είναι πολ­λών ετών. Σύντομα θα οδηγηθεί­τε στο Στρούμπο, το χωριό με τα μετρημένα στα δάχτυλα, σπίτια. Από εκεί μόλις περάσετε το ρέμα, φτάνετε στο μονοπάτι που οδη­γεί στη Λαγκάδα. Από την άλλη πλευρά του χωριού, ξεκινά ένα πολύ εύκολο, κατηφορικό, λιθό­στρωτο μονοπάτι, το οποίο σε πε­ρίπου 30’ θα σας έχει βγάλει στον Γιαλό (Αιγιάλη).

 

ΜΟΝΟΠΑΤΙ 2

Λαγκάδα - θεολόγος -Σταυρός

(1 ώρα και 30 λεπτά)

Από τη Λόζα (κεντρική πλατεία) στη Λαγκάδα ξεκινούν δύο μονοπάτια. Αυτό που περνάει από το Χαληναρά (λοφί­σκος μετά τη Λαγκάδα) θα το προτιμήσετε για τη θέα του. Συνεχίζοντας, σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρων θα συνα­ντήσετε τον θεολόγο, μετόχι της Χοζοβιώτισσας. Εκκλησία εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής από λαξευτό πωρόλιθο.

Συνεχίζοντας προς τον Σταυρό θα συναντήσετε «της Γριάς το γκρέμισμα», το πιο επιβλητικό σημείο της διαδρομής. Αργότερα, στα 700 με 750 μέτρα υψόμετρο βρίσκετε την εκκλησία. Λέγεται πως χτίστηκε με αφορμή έναν ξύλινο σταυρό που ήταν σε αυτό το σημείο. Η θέα από εδώ είναι εξαιρετική. Όποιος κάνει την ίδια διαδρομή την άνοιξη, κα­λό θα είναι να δώσει σημασία στα δεκάδες διαφορετικά εί δη από βότανα που θα συναντήσει πάνω στο μονοπάτι. Η καλύτερη αφορμή για να περπατήσετε το μονοπάτι είναι το πανηγύρι του Σταυρού στις 13 Σεπτεμβρίου, αλλά και του Θεολόγου στις 26 του ίδιου μήνα.

 

Από τη Χοζοβιώτισσα ξεκινά το μονοπάτι που οδηγεί σε: Χρυσόστομο (35’), θεοσκέπαστη (55’), Ασφοντιλίτη (1 ώρα 50’) και Αιγιάλη (3 ώρες 30’).

 
Παραλίες

Μικρή Βλυχάδα: 
Μονοπάτι (μισή ώρα περπάτημα) από τα Θολάρια θα σας οδηγήσει εδώ. Εκτός από τα νερά της θα απολαύσετε και τη διαδρομή. Κοντά της η Μεγάλη Βλυχάδα, στην οποία όμως καλύτερα να πάτε με καΐκι.

Χάλαρα: Επίπεδοι λείοι βράχοι και παραλία με χαλίκι συνθέτουν το σκηνικό. Μοναδική αλλά και ερημική παραλία, αφού χρειάζεται μία ώρα περπάτημα από τον Ποταμό.

Αγία Άννα: 
Έχει και αυτή τον ρόλο της στο «Απέραντο γαλάζιο». Το πέ­ρασμα από τη μεγάλη οθόνη την έ­κανε διάσημη, γι' αυτό και τα λίγα τε­τραγωνικά παραλίας γεμίζουν ασφυ­κτικά. «Βολευτείτε» στις γύρω πλάκες βράχων και απολαύστε τα κρυστάλ­λινα νερά. Μπορείτε να έρθετε και με λεωφορείο.

Καμπί: Δίπλα στην Αγία Άννα με πα­ρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά μία ση­μαντική διαφορά. Το μονοπάτι που κατεβάζει σε αυτή θέλει προσοχή, για τί σε κάποια σημεία γλιστράει (οπό­τε ή επιλέγετε το σωστό παπούτσι ή περπατάτε ξυπόλητοι). Έχει και γυμνιστές.

 

Μούρος: 
Μη σταθείτε πολλή ώρα να χαζεύετε τη θέα. Θα καείτε. Ο Μού­ρος είναι ξεχωριστός είτε για τον α­πόκρημνο βράχο πίσω του είτε για τις θαλάσσιες σπηλιές στα νερά του. Δεν έχει ξαπλώστρες, γι' αυτό ελάτε με τον απαραίτητο εξοπλισμό θαλάσσης. Αν δεν βρείτε χώρο στη μικρή παραλία, υπάρχουν και τα βράχια! Εκεί θα σας δροσίζουν τα μικρά και μεγάλα παι­διά που κάνουν τις βουτιές τους. Για να βρείτε τον Μούρο θα ξεκινή­σετε από τη διακλάδωση πριν από το χωριό Βρούτση, θα οδηγήσετε 1,8 χλμ. σε χαλικοστρωμένο δρόμο, θα αφήσετε το αμάξι σας στο πάρκινγκ και θα κατεβείτε στην παραλία από μονοπάτι με σκαλοπάτια. Έχει ένα τα­βερνάκι και καφέ με εξαιρετική θέα. Όρμος Αιγιάλης - Φωκιότρυπα: Ίσως η μεγαλύτερη σε μήκος παραλία του νησιού, με αμμουδιά στα ρηχά (υ­πάρχουν και λίγα σημεία-εξαιρέσεις) και χωρίς ξαπλώστρες, γιατί δεν είναι οργανωμένη. Συχνά - πυκνά έχει κύμα κατάλληλο για παιχνίδια με το νερό. Λεβρωσός: Κάποτε ήταν παραλία γυμνιστών. Σήμερα οικογενειών. Από τις καλύτερες αμμουδιές του νησιού. Για να φτάσετε εδώ ακολουθείτε τον δρόμο από την Αιγιάλη για Θολάρια. Περίπου 1 χλμ. μετά τον όρμο συνα­ντάτε την αριστερή στροφή που οδηγεί (μετά 300 μ. χωματόδρομο) στο πάρκινγκ. Στην παραλία θα κα­τεβείτε με τα πόδια. Άγιος Παύλος: Αν είχε άμμο θα ανή­κε στην κατηγορία: «Εξωτικές». Έχει όμως βότσαλο και μοιάζει με μια μι­κρή «γλώσσα» γης που μπαίνει στη θάλασσα. Μπορεί να μην έχει ξαπλώστρες, αλλά έχει μία από τις κα­λύτερες ταβέρνες του νησιού.

 

Καλοταρίτισσα: 
Απομονωμένη α­πό τον πολύ κόσμο (εδώ μπορείς να έρθεις μόνο με δικό σου με­ταφορικό μέσο) η παραλία έχει μικρή καντίνα και αρκετές ξα­πλώστρες. Σπάνια έχει κύμα, αφού ακόμη και οι πολύ ισχυροί βοριάδες δεν την «αγγίζουν». Στα ρηχά έχει πέτρες, αλλά υπάρχουν τρία «μονοπάτια» με άμμο για να μπείτε στα βαθιά χωρίς δυσκολίες. Παραδείσια: Λίγα είναι τα μέτρα για να ξαπλώσει κανείς, αλλά ούτως ή άλλως λίγοι είναι και εκείνοι που την προτιμούν. Πέτρες αλλά και πράσινα καθαρά νερά, στα ρηχά. Στα αριστερά της κρύβει δεύτερο μικρό και απομονωμένο ορμίσκο, στον οποίο μπορείτε να πάτε... κο­λυμπώντας.
---------------------------------------------------------------------

Ηράκλεια

Το σπήλαιο του Αϊ-Γιάννη

 

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος οι Ηρακλειώτες θα γιορτάσουν τον Αί-Γιάννη τους στο σπήλαιο του (την παραμονή της Απότομης της Τιμίας Κεφαλής του Ιωάννου Προ­δρόμου) στις 28 Αύγουστου. Πιο συγκεκριμένα οι νέοι παίρνουν την εικόνα του από την εκκλησία της Παναγίας στο Πάνω Χωριό (την ίδια στιγμή η καμπάνα χτυπά για να τους ξεπροβοδίσει) και τη μεταφέρουν από το μονοπάτι στο σπήλαιο (η διαδρομή διαρκεί περίπου 90 λεπτά) όπου τους υποδέχεται με τον ήχο της η καμπάνα που βρίσκεται εκεί. Όλοι οι κάτοικοι της Ηράκλειας, των γύρω νησιών και όχι μόνο, φτάνουν στο σπήλαιο του Αϊ-Γιάννη με γαϊδουράκια ή με τα πόδια. Ο Εσπερινός τελείται στην πρώτη αίθουσα του σπηλαίου όπου οι πιστοί κρατούν αναμμένα κεριά. Εντυπωσιακό θέαμα και κλίμα κατάνυξης σε ένα σημαντικό σπήλαιο της Ελλάδας, που αν και δεν έχει εξερευνηθεί ολόκληρο λέγεται ότι φτάνει μέχρι την Ίο! Ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά είναι διότι ένας βοσκός ανακάλυψε την εικόνα εκεί κοντά, η οποία με τη σειρά της του υπέδειξε το σπήλαιο. Μετά τον Εσπερινό και αφού οι νέοι επιστρέψουν την εικόνα στην Παναγία τρέχοντας, ορισμένες φορές ακολουθεί γλέντι.
_________________________________________________________________
Ταξιδεύοντας με το Voltagr και συνταγές από το VoltaKoyzina